mundúr

mundúr (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) pot. ekspr. mundur

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mundúr	mundúry
dopełniacz	mundúra	mundúrov
celownik	mundúru	mundúrom
biernik	mundúr	mundúry
miejscownik	mundúre	mundúroch
narzędnik	mundúrom	mundúrmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uniforma, rovnošata

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

nosiť mundúr • obliecť si mundúr

etymologia:

uwagi:

źródła: