mrzeć

mrzeć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) książk. umierać, tracić życie

odmiana:

(1.1) koniugacja XI

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		mrzeć
czas teraźniejszy		mrę	mrzesz	mrze	mrzemy	mrzecie	mrą
czas przeszły	m	marłem	marłeś	marł	marliśmy	marliście	marli
	ż	marłam	marłaś	marła	marłyśmy	marłyście	marły
	n	marłom	marłoś	marło
tryb rozkazujący		niech mrę	mrzyj	niech mrze	mrzyjmy	mrzyjcie	niech mrą
pozostałe formy czas przyszły m będę marł, będę mrzeć będziesz marł, będziesz mrzeć będzie marł, będzie mrzeć będziemy marli, będziemy mrzeć będziecie marli, będziecie mrzeć będą marli, będą mrzeć ż będę marła, będę mrzeć będziesz marła, będziesz mrzeć będzie marła, będzie mrzeć będziemy marły, będziemy mrzeć będziecie marły, będziecie mrzeć będą marły, będą mrzeć n będę marło, będę mrzeć będziesz marło, będziesz mrzeć będzie marło, będzie mrzeć czas zaprzeszły m marłem był marłeś był marł był marliśmy byli marliście byli marli byli ż marłam była marłaś była marła była marłyśmy były marłyście były marły były n marłom było marłoś było marło było forma bezosobowa czasu przeszłego rzad. marto tryb przypuszczający m marłbym, byłbym marł marłbyś, byłbyś marł marłby, byłby marł marlibyśmy, bylibyśmy marli marlibyście, bylibyście marli marliby, byliby marli ż marłabym, byłabym marła marłabyś, byłabyś marła marłaby, byłaby marła marłybyśmy, byłybyśmy marły marłybyście, byłybyście marły marłyby, byłyby marły n marłobym, byłobym marło marłobyś, byłobyś marło marłoby, byłoby marło imiesłów przymiotnikowy czynny m mrący, niemrący ż mrąca, niemrąca mrące, niemrące n mrące, niemrące imiesłów przysłówkowy współczesny mrąc, nie mrąc rzeczownik odczasownikowy rzad. marcie, niemarcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) konać, umierać; eufem. odchodzić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. marcie n, mór mrz

czas. zemrzeć dk., pomrzeć dk., umrzeć dk., wymrzeć dk.

skr. zm.

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *merti, od rdzenia *mer- → śmierć

por. chorw. mreti, ros. мереть, scs. мрѣти i słc. mrieť

uwagi:

nie mylić z: mżyć

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: umierać

źródła: