mrugnąć

mrugnąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmruɡnɔ̃ɲʨ̑], AS: [mrugnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. mrugać)

(1.1) aspekt dokonany od: mrugać

odmiana:

(1.1) koniugacja Va

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		mrugnąć
czas przyszły prosty		mrugnę	mrugniesz	mrugnie	mrugniemy	mrugniecie	mrugną
czas przeszły	m	mrugnąłem	mrugnąłeś	mrugnął	mrugnęliśmy	mrugnęliście	mrugnęli
	ż	mrugnęłam	mrugnęłaś	mrugnęła	mrugnęłyśmy	mrugnęłyście	mrugnęły
	n	mrugnęłom	mrugnęłoś	mrugnęło
tryb rozkazujący		niech mrugnę	mrugnij	niech mrugnie	mrugnijmy	mrugnijcie	niech mrugną
pozostałe formy czas zaprzeszły m mrugnąłem był mrugnąłeś był mrugnął był mrugnęliśmy byli mrugnęliście byli mrugnęli byli ż mrugnęłam była mrugnęłaś była mrugnęła była mrugnęłyśmy były mrugnęłyście były mrugnęły były n mrugnęłom było mrugnęłoś było mrugnęło było forma bezosobowa czasu przeszłego mrugnięto tryb przypuszczający m mrugnąłbym, byłbym mrugnął mrugnąłbyś, byłbyś mrugnął mrugnąłby, byłby mrugnął mrugnęlibyśmy, bylibyśmy mrugnęli mrugnęlibyście, bylibyście mrugnęli mrugnęliby, byliby mrugnęli ż mrugnęłabym, byłabym mrugnęła mrugnęłabyś, byłabyś mrugnęła mrugnęłaby, byłaby mrugnęła mrugnęłybyśmy, byłybyśmy mrugnęły mrugnęłybyście, byłybyście mrugnęły mrugnęłyby, byłyby mrugnęły n mrugnęłobym, byłobym mrugnęło mrugnęłobyś, byłobyś mrugnęło mrugnęłoby, byłoby mrugnęło imiesłów przysłówkowy uprzedni mrugnąwszy rzeczownik odczasownikowy mrugnięcie, niemrugnięcie

przykłady:

(1.1) – Zapomniałem. – Trzy Kawki mrugnął do Geralta.  Dziewczęta dbają o linię

(1.1) Tosiek objął plecy matki i spoza jej głowy mrugnął porozumiewawczo do Marty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mruganie n, mrugnięcie n

czas. mrugać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: mrugać

• jidysz: (1.1) געבן אַ פּינטל (gebn a pintl)

źródła: