moroň

moroň (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) zool. diugoń

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	moroň	moroni
dopełniacz	moroně	moroňů
celownik	moroni / moroňovi	moroňům
biernik	moroně	moroně
wołacz	moroni	moroni
miejscownik	moroni / moroňovi	moroních
narzędnik	moroněm	moroni

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dugong

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: