monotypowy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) biol. syst. związany z monotypem, dotyczący monotypu
(1.2) druk. związany z monotypem, dotyczący monotypu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kolczatka australijska jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju kolczatka.
(1.1) Pogląd ten uzasadniany bywa badaniami antropologicznymi wskazującymi, że gatunek Homo sapiens jest monotypowy[1].
(1.1) Matryca w tradycyjnym zecerstwie służyła do odlewania czcionek lub też mechanicznego składu tekstu (monotypowego lub linotypowego)[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) takson monotypowy • gatunek / rodzaj monotypowy
(1.2) skład monotypowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monotyp mrz, monotypowość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. monotyp + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: