monoteleta

monoteleta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teol. hist. zwolennik monoteletyzmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monoteleta	monoteleci
dopełniacz	monotelety	monoteletów
celownik	monotelecie	monoteletom
biernik	monoteletę	monoteletów
narzędnik	monoteletą	monoteletami
miejscownik	monotelecie	monoteletach
wołacz	monoteleto	monoteleci

przykłady:

(1.1) Imperator ten popierał monoteletów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) heretyk

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monoteletyzm mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μόνος + θέλω → jedyny + chcę, mam wolę

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: