monopol

monopol (język polski)

wymowa:

IPA: [mɔ̃ˈnɔpɔl], AS: [mõnopol], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hand. wyłączne prawo do produkcji i/lub handlu czymś; t. przedsiębiorstwo, które ma takie prawo; zob. też monopol w Wikipedii

(1.2) czyjeś wyłączne prawo do czegoś

(1.3) pot. spoż. wódka, szczególnie kupiona w sklepie (w odróżnieniu od samogonu)

(1.4) pot. hand. sklep z napojami alkoholowymi

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monopol	monopole
dopełniacz	monopolu	monopoli / monopolów
celownik	monopolowi	monopolom
biernik	monopol	monopole
narzędnik	monopolem	monopolami
miejscownik	monopolu	monopolach
wołacz	monopolu	monopole

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. jednokupstwo, samokupstwo

(1.4) neutr. sklep monopolowy; pot. monopolowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monopolowy m, monopolka ż, monopolizacja ż, monopolizm m, monopolizowanie n, monopolik mrz

czas. monopolizować ndk.

przym. monopolowy, monopolistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. monopole < łac. monopōlium < gr. μονοπώλιον (monopṓlion) < gr. μόνος (mónos, → jedyny) + πωλέω (pōléō, → sprzedaję) + -ιον (-ion)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) monopoly
• azerski: (1.1) monopoliya
• baskijski: (1.1) monopolio
• białoruski: (1.1) манаполія ż; (1.2) манаполія ż
• bułgarski: (1.1) монопол m
• czeski: (1.1) monopol m
• duński: (1.1) monopol n; (1.2) monopol n
• francuski: (1.1) monopole m
• hiszpański: (1.1) monopolio m
• interlingua: (1.1) monopolio
• japoński: (1.1) 独占(どくせん)
• litewski: (1.1) monopolija ż
• niemiecki: (1.1) Monopol n
• portugalski: (1.1) monopólio m
• rosyjski: (1.1) монополия ż
• słowacki: (1.1) monopol m
• słoweński: (1.1) monopol m
• szwedzki: (1.1) monopol n
• ukraiński: (1.1) монополія ż
• włoski: (1.1) monopolio m

źródła:

monopol (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) monopol

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monopol	monopoly
dopełniacz	monopolu	monopolů
celownik	monopolu	monopolům
biernik	monopol	monopoly
wołacz	monopole	monopoly
miejscownik	monopolu	monopolech
narzędnik	monopolem	monopoly

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μόνος + πωλεῖν

uwagi:

źródła:

monopol (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) monopol

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. monopolný, monopolový

przysł. monopolisticky

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μόνος + πωλεῖν

uwagi:

źródła:

monopol (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) monopol

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monopolist m, monopolizem m, monopolizacija ż, monopoliziranje n

przym. monopolen, monopolističen, monopolski

przysł. monopolistično

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μόνος + πωλεῖν

uwagi:

źródła:

monopol (język szwedzki)

wymowa:

[monop'å:l] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) monopol

odmiana:

(1.1) ett monopol, monopolet, monopol, monopolen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. monopolisera

rzecz. monopolisering, monopolist, monopolism

przym. monopolistisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: