wymowa:
IPA: [mɔ̃ˈnɔftɔ̃ŋk], AS: [mõnoftõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.-nk- 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. prosty dźwięk samogłoskowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W historii języka niemieckiego miała miejsce dyftongizacja monoftongów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) samogłoska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. monoftongiczny
rzecz. monoftongizacja, monoftongizowanie
czas. monoftongizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: monoftongdyftongtryftong
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jęz. monoftong[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) diftong
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monoftongizácia ż
czas. monoftongizovať sa ndk./dk.
przym. monoftongický, monoftongový, monoftongizačný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. monoftong[1]
odmiana:
(1.1) en monoftong, monoftongen, monoftonger, monoftongerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. monoftongera
rzecz. monoftongering
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „monoftong” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.