wymowa:
IPA[mɔ̃ˈnarxʲja], AS[mõnarχʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. ustrój, w którym krajem rządzi jedna osoba nazywana monarchą; zob. też monarchia w Wikipedii
(1.2) polit. państwo o ustroju monarchii (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) monarchia stanowamonarchia despotycznamonarchia absolutnamonarchia konstytucyjnamonarchia parlamentarna
synonimy:
antonimy:
(1.1-2) republika
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1-2) carstwo, cesarstwo, królestwo, księstwo, sułtanat
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monarcha m, monarchini ż, monarchizm m, monarchista m, monarchistka ż, monarchiczność ż
przym. monarszy, monarchiczny, monarchistyczny
przysł. monarchicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. μόνος + ἄρχωjeden + panować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. monarchia
(1.2) jedynowładztwo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monarcha
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) monarchia[1]
odmiana:
(1.1) monarchia, monarchiae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „monarchia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 430.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. monarchia (ustrój)[1]
(1.2) polit. monarchia (państwo o takim ustroju)[1]
odmiana:
(1.1) blm
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) absolutistická monarchiamonarchia absolutnadualistická monarchiamonarchia dualistycznakonštitučná monarchiamonarchia konstytucyjnaparlamentná monarchiamonarchia parlamentarna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monarchizmus m, monarcha m, monarchista m, monarchistka ż
przym. monarchický, monarchistický
przysł. monarchisticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA/ˈmonɒrχiʲɒ/
podział przy przenoszeniu wyrazu: mo•nar•chia
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. monarchia (ustrój)
(1.2) polit. monarchia (państwo)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) monarchiaellenes
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monarchista
przym. monarchikus, monarchista
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA/mo.nar.'ki.a/ ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. monarchia
odmiana:
(1.1) lp monarchia; lm monarchie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monarca m, monarcato m, monarchiano m, monarchico m, monarchismo m, monarchista m ż
przym. monarchesco, monarchico
przysł. monarchicamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. monarchĭa < gr. μοναρχία (monarkhiā) < gr. μονο- + -αρχία < gr. μόνος + ἄρχωsam, jeden + rządzić
uwagi:
źródła: