monarchia

monarchia (język polski)

wymowa:

IPA: [mɔ̃ˈnarxʲja], AS: [mõnarχʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. ustrój, w którym krajem rządzi jedna osoba nazywana monarchą; zob. też monarchia w Wikipedii

(1.2) polit. państwo o ustroju monarchii (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monarchia	monarchie
dopełniacz	monarchii	monarchii/monarchij
celownik	monarchii	monarchiom
biernik	monarchię	monarchie
narzędnik	monarchią	monarchiami
miejscownik	monarchii	monarchiach
wołacz	monarchio	monarchie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) monarchia stanowa • monarchia despotyczna • monarchia absolutna • monarchia konstytucyjna • monarchia parlamentarna

synonimy:

antonimy:

(1.1-2) republika

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1-2) carstwo, cesarstwo, królestwo, księstwo, sułtanat

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monarcha m, monarchini ż, monarchizm m, monarchista m, monarchistka ż, monarchiczność ż

przym. monarszy, monarchiczny, monarchistyczny

przysł. monarchicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μόνος + ἄρχω → jeden + panować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) monarchy
• arabski: (1.1) ملكية
• baskijski: (1.1) monarkia
• białoruski: (1.1) манархія ż
• bułgarski: (1.1) монархия ż
• chiński standardowy: (1.1) 君主制
• duński: (1.1) monarki n
• esperanto: (1.1) monarkio
• francuski: (1.1) monarchie ż
• hiszpański: (1.1) monarquía ż
• interlingua: (1.1) monarchia
• islandzki: (1.1) konungsveldi n
• japoński: (1.1) 君主制
• karpatorusiński: (1.1) монархія ż
• kataloński: (1.1) monarquia ż
• litewski: (1.1) monarchija
• łotewski: (1.1) monarhija
• niemiecki: (1.1) Monarchie ż
• nowogrecki: (1.1) μοναρχία ż
• rosyjski: (1.1) монархия ż
• rumuński: (1.1) monarhie ż
• słowacki: (1.1) monarchia ż
• sycylijski: (1.1) munarchìa ż
• szwedzki: (1.1) monarki w
• ukraiński: (1.1) монархія ż
• węgierski: (1.1) monarchia; (1.2) monarchia
• włoski: (1.1) monarchia

źródła:

monarchia (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. monarchia

(1.2) jedynowładztwo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monarcha

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

monarchia (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) monarchia

odmiana:

(1.1) monarchia, monarchiae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monarchia	monarchiae
dopełniacz	monarchiae	monarchiārum
celownik	monarchiae	monarchiīs
biernik	monarchiam	monarchiās
ablatyw	monarchiā	monarchiīs
wołacz	monarchia	monarchiae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

monarchia (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. monarchia (ustrój)

(1.2) polit. monarchia (państwo o takim ustroju)

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	monarchia
dopełniacz	monarchie
celownik	monarchii
biernik	monarchiu
miejscownik	monarchii
narzędnik	monarchiou

(1.2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monarchia	monarchie
dopełniacz	monarchie	monarchií
celownik	monarchii	monarchiám
biernik	monarchiu	monarchie
miejscownik	monarchii	monarchiách
narzędnik	monarchiou	monarchiami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) absolutistická monarchia → monarchia absolutna • dualistická monarchia → monarchia dualistyczna • konštitučná monarchia → monarchia konstytucyjna • parlamentná monarchia → monarchia parlamentarna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monarchizmus m, monarcha m, monarchista m, monarchistka ż

przym. monarchický, monarchistický

przysł. monarchisticky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

monarchia (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈmonɒrχiʲɒ/

podział przy przenoszeniu wyrazu: mo•nar•chia

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. monarchia (ustrój)

(1.2) polit. monarchia (państwo)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) monarchiaellenes

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monarchista

przym. monarchikus, monarchista

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

monarchia (język włoski)

wymowa:

IPA: /mo.nar.'ki.a/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. monarchia

odmiana:

(1.1) lp monarchia; lm monarchie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monarca m, monarcato m, monarchiano m, monarchico m, monarchismo m, monarchista m ż

przym. monarchesco, monarchico

przysł. monarchicamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. monarchĭa < gr. μοναρχία (monarkhiā) < gr. μονο- + -αρχία < gr. μόνος + ἄρχω → sam, jeden + rządzić

uwagi:

źródła: