mokrzuteńki
mokrzuteńki (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔkʃuˈtɛ̃ɲci], AS: [mokšutẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik mokrzuteńki mokrzuteńka mokrzuteńkie mokrzuteńcy mokrzuteńkie dopełniacz mokrzuteńkiego mokrzuteńkiej mokrzuteńkiego mokrzuteńkich celownik mokrzuteńkiemu mokrzuteńkiej mokrzuteńkiemu mokrzuteńkim biernik mokrzuteńkiego mokrzuteńki mokrzuteńką mokrzuteńkie mokrzuteńkich mokrzuteńkie narzędnik mokrzuteńkim mokrzuteńką mokrzuteńkim mokrzuteńkimi miejscownik mokrzuteńkim mokrzuteńkiej mokrzuteńkim mokrzuteńkich wołacz mokrzuteńki mokrzuteńka mokrzuteńkie mokrzuteńcy mokrzuteńkie
- przykłady:
- (1.1) Smagany wiatrem i deszczem, ostatnie dwieście metrów przemierzył biegnąc. Mokrzuteńki i zgrzany, zatrzymał się przed kamienicą Wioletty[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Andrzej Kwietniewski, Blondynka z miasta Łodzi, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.