modlić się (język polski)

edytuj
 
modlący się (1.1) żołnierz
wymowa:
IPA[ˈmɔdlʲit͡ɕ‿ɕɛ], AS[modlʹić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.denazal.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany

(1.1) rel. mówić modlitwę, prosić Boga (bóstwa) o coś, dziękować Mu (im) za coś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Zatrwożony lud modlił się do bóstw, aby grzmiący wulkan nie wybuchł.
składnia:
(1.1) modlić się o + B. do + D. • modlić się za + B. • modlić się za + N.
kolokacje:
(1.1) modlić się o urodzaj / powodzenie / błogosławieństwo / cofnięcie klęski / łaskę / … do Boga / świętych / bałwana / Zeusa / … • modlić się za kogoś / w czyjejś intencji (= modlić się do Boga, aby komuś nie stała się krzywda) • modlić się za rodziny / chorą matkę / … lub w intencji rodzin / chorej matki / …
synonimy:
(1.1) prosić, błagać, reg. śl. rzykać
antonimy:
(1.1) bluźnić, przeklinać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. modły nmos, modlitwa ż, modlitewnik mrz
czas. pomodlić się, wymodlić dk., wymadlać ndk.
przym. modlitewny, rozmodlony, modlitewnie
przysł. modlitewnie
związki frazeologiczne:
najgorszy jest diabeł wtedy, kiedy się modli
etymologia:
prasł. *modliti sę[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.