mocodawca (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌmɔʦ̑ɔˈdafʦ̑a], AS[mocodafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba upoważniająca drugą (plenipotenta) do działania w jej imieniu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) plenipotent
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska mocodawczyni ż
przym. mocodawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: