mocarz (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) podn. człowiek posiadający wielką siłę fizyczną lub duchową
(1.2) potężny władca
(1.3) człowiek odznaczający się wybitnością w jakiejś dziedzinie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Błogosławiony jesteś, Wybawicielu Izraela, który natarcie mocarza złamałeś ręką swego sługi Dawida i który obóz filistyński wydałeś w ręce Jonatana, syna Saula, i tego, który broń za nim nosił[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) siłacz, tytan
(1.2) monarcha
(1.3) gigant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mocarny mos, moc ż, mocarność ż, mocarskość ż, mocarstwo n
przym. mocarny, mocarski, mocny
przysł. mocarnie, mocarsko, mocno
czas. mocować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. moc + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „mocarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. 1 Księga Machabejska 4,30, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Feliks Gryglewicz).