mleć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[mlɛʨ̑], AS[mleć]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) rozdrabniać coś za pomocą odpowiednich przyrządów
(1.2) powoli coś żuć
odmiana:
(1) koniugacja XI
przykłady:
(1.1) Udawała, że jej smakuje, ale kiedy zostawała sama, mełła ziarna cennej kartkowej prawdziwej kawy i parzyła sobie w szklance[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mielić, reg. pozn. melić
(1.2) przeżuwać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mlon mos/mrz, młyn m, młynek m, mielenie n, mielone, mielonka ż, młócka ż
czas. dk. zemleć, przemleć, mielić
ims. mielony
przym. mielony, młyński
związki frazeologiczne:
mleć ozorem / mleć jęzorem / mleć językiemmleć w ustach słowa / mleć w ustach przekleństwa / mleć w zębach słowa / mleć w zębach przekleństwa
etymologia:
prasł. *melti < praindoeur. *mel(ә)- → rozkruszać, rozdrabniać; por. miałki
uwagi:
W mowie potocznej normatywiści aprobują używanie formy mielić; podana tu odmiana jest normą wzorcową, ale ze względu na rzadki wzorzec odmiany i rozpowszechnienie formy mielić, sprawia problemy części użytkowników języka polskiego[2][3].
W Panu Tadeuszu Mickiewicz używa zamiast mełł formy mleł.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Porada „mleć i mielić” w: Poradnia językowa PWN.
  3. Hasło „Językoznawcy ulegli!” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.