mizantropijny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakteryzujący się mizantropią, niechętny ludziom
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) John jest dość mizantropijny, a ja nie. On jest introwertykiem, a ja wręcz odwrotnie. Sam o sobie mówi, że jest socjopatą, że jest aspołeczny, ja nie. Uwielbiam ludzi[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) chorobliwy, samotniczy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mizantropijność ż, mizantropia ż, mizantrop m, mizantropka ż
przym. mizantropiczny
przysł. mizantropicznie, mizantropijnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: