mirza
mirza (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wódz, książę tatarski; perski i turecki tytuł honorowy, np. uczonych (umieszczany przed nazwiskiem) lub książęcy (wtedy po nazwisku)[1][2]; zob. też mirza w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) zool. rodzaj małpiatek z rodziny lemurkowatych; zob. też mirza (zwierzęta) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mirza mirzowie dopełniacz mirzy mirzów celownik mirzie mirzom biernik mirzę mirzów narzędnik mirzą mirzami miejscownik mirzie mirzach wołacz mirzo mirzowie
- przykłady:
- (1.1) Mimo że na ziemie koronne ruszyły stosunkowo niewielkie siły Tatarów, Kantymir mirza i kałga sułtan Dewlet Gerej powrócili bowiem z większością wojowników do swych ułusów, zniszczenia wywołane przez rabusiów były ogromne.[3]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) murza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od pers. mirza → syn księcia od mir → pan, wódz + pers. za → urodzony, syn od zādan → urodzić się[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mirza
- białoruski: (1.1) мірза m
- perski: (1.1) میرزا
- rosyjski: (1.1) мирза m
- ukraiński: (1.1) мірза m
- źródła: