mirandus (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zadziwiający, niezwykły[1]
odmiana:
(1.1) mirand|us, ~a, ~um
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mirabilis, mirificus, mirus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. miraculum, miratio, mirator
przym. mirabilis, mirificus, mirus
czas. miror
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „mirandus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1.