miodownik (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[mʲjɔˈdɔvʲɲik], AS[mʹi ̯odovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. ciasto z dodatkiem miodu
(1.2) bot. Melittis L.[1], rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych; zob. też miodownik w Wikipedii
(1.3) bot. lud. żmijowiec zwyczajny[2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) daw. ktoś, kto wypieka (lub sprzedaje) pierniki z miodem[3]
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) miodownik melisowaty
synonimy:
(2.1) piernikarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. miód mrz, miodek mrz
zdrobn. miodowniczek mrz
przym. miodowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żmijowiec zwyczajny
źródła:
  1.   Hasło „Melittis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 81.
  3.   Hasło „miodownik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.