ministrowa

ministrowa (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmʲĩɲiˈstrɔva], AS: [mʹĩńistrova], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. żona ministra

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ministrowa	ministrowe
dopełniacz	ministrowej	ministrowych
celownik	ministrowej	ministrowym
biernik	ministrową	ministrowe
narzędnik	ministrową	ministrowymi
miejscownik	ministrowej	ministrowych
wołacz	ministrowo	ministrowe

przykłady:

(1.1) Minister spraw zagranicznych wraz z panią ministrową zaszczycił bal charytatywny zorganizowany na rzecz kombatantów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. minister m, ministerstwo n, ministra ż, ministrówna ż, ministrant m, ministrantka ż, ministrantura ż, ministrowanie n

czas. ministrować

przym. ministerialny, ministrancki, ministerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. minister + -owa

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) міністэрша ż, міністрыха ż
• rosyjski: (1.1) министерша ż

źródła: