ministranti (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. ministrant

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kośc. ministrantka

przymiotnik

(3.1) kośc. ministrancki
odmiana:
(1-2) lp ministrante, lm ministranti
(3) lp ministrante m ż; lm ministranti m ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chierichetto, chierico
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ministrare
rzecz. ministranza ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ministranspomocnik < łac. ministraresłużyć, podawać do stołu
uwagi:
źródła: