ministra
ministra (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ministra ministry dopełniacz ministry ministr celownik ministrze ministrom biernik ministrę ministry narzędnik ministrą ministrami miejscownik ministrze ministrach wołacz ministro ministry
- przykłady:
- (1.1) Prezydent elekt Stanów Zjednoczonych Donald Trump wybrał gubernatorkę Dakoty Południowej Kristi Noem na ministrę bezpieczeństwa narodowego […][3].
- (1.1) List katechetów do ministry edukacji […] pojawił się na stronie internetowej diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej[4].
- (1.1) W 2003 r. została ministrą ds. społecznych Dolnej Saksonii, a już dwa lata później ministrą ds. rodziny i spraw młodzieży w rządzie federalnym Angeli Merkel[5].
- składnia:
- (1.1) ministra + D.
- synonimy:
- (1.1) minister, ministerka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ministerstwo n, ministerka ż, ministrowa ż, ministrówna ż, ministrowanie n
- czas. ministrować ndk.
- przym. ministerialny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Neologizm spopularyzowany w lutym 2012 r. przez Joannę Muchę, używany także wcześniej przez Izabelę Jarugę-Nowacką[6]. Rada Języka Polskiego zaleca korzystanie z formy ministerka ze względu na potoczność większości obecnych w polszczyźnie konstrukcji z przyrostkiem -a (blondyna, szczęściara itp.)[1].
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: minister
- czeski: (1.1) ministryně ż
- hebrajski: (1.1) שרה ż
- hiszpański: (1.1) ministra ż
- łaciński: (1.1) ministra ż
- niemiecki: (1.1) Ministerin ż
- nowogrecki: (1.1) υπουργός ż
- słoweński: (1.1) ministrica ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Stanowisko Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN w sprawie żeńskich form nazw zawodów i tytułów przyjęte na posiedzeniu plenarnym Rady 25 listopada 2019 r.
- ↑
Hasło „ministra” w: Dobry słownik, red. Łukasz Szałkiewicz, Artur Czesak, Sebastian Żurowski.
- ↑ To ją Trump wybrał na ministrę bezpieczeństwa narodowego, 12 listopada 2024, pap.pl.
- ↑ Anna Dobiegała, Magdalena Gromek (PAP), "Dyskryminacja i segregacja". Katecheci do ministry edukacji o zmianach dotyczących lekcji religii, 18 marca 2024, koszalin.wyborcza.pl.
- ↑ Ursula von der Leyen: pierwsza w historii szefowa KE, 16 lipca 2019, forsal.pl.
- ↑ Kaja Ożga, Ministra czy ministerka? Trwa publiczna dyskusja. Prof. Bralczyk wskazał "wzorzec słowotwórczy"
ministra (język hiszpański)
edytuj- wymowa:
- IPA: [mĩ.ˈniș.tɾa]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pani minister, ministra
- (1.2) ministrowa
- (1.3) przełożona zakonu trynitarek
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ministerio m, ministro m, ministración ż
- czas. ministrar
- przym. ministerial, ministrable
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- forma żeńska od ministro
- uwagi:
- źródła:
ministra (język łaciński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1) ministr|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ministra ministrae dopełniacz ministrae ministrārum celownik ministrae ministrīs biernik ministram ministrās ablatyw ministrā ministrīs wołacz ministra ministrae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ministratrix
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ministro
- przym. ministerialis, ministratorius
- rzecz. ministerialis m, ministerium n, ministratio ż, ministrator m, ministratrix ż, ministratus m, ministrum n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 423.