mikoryza

mikoryza (język polski)

grzyb tworzący mikoryzę (1.1) erikoidalną z rośliną wrzosowatą gatunku Woollsia pungens

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. mikol. współżycie korzeni lub nasion roślin naczyniowych z grzybami; zob. też mikoryza w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mikoryza	mikoryzy
dopełniacz	mikoryzy	mikoryz
celownik	mikoryzie	mikoryzom
biernik	mikoryzę	mikoryzy
narzędnik	mikoryzą	mikoryzami
miejscownik	mikoryzie	mikoryzach
wołacz	mikoryzo	mikoryzy

przykłady:

(1.1) Zjawisko mikoryzy dotyczy większości roślin wyższych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) współżycie, symbioza

hiponimy:

(1.1) ektomikoryza (mikoryza ektotroficzna), endomikoryza (mikoryza endotroficzna), mikoryza erikoidalna

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mikoryzowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. mycorrhiza < gr. μύκης + ῥίζα (múkēs + rhíza) → grzyb + korzeń

uwagi:

(1.1) termin użyty pierwszy raz przez botanika niemieckiego Alberta Bernharda Franka w 1885 roku

(1.1) inna pisownia mykoryza

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mycorrhiza
• białoruski: (1.1) мікарыза ż (mìkaryza)
• duński: (1.1) mykorrhiza w
• francuski: (1.1) mycorhize ż
• hiszpański: (1.1) micorriza ż
• kaszubski: (1.1) mikòrëza ż
• niemiecki: (1.1) Mykorrhiza ż
• portugalski: (1.1) micorriza ż
• słowacki: (1.1) mykoríza ż
• ukraiński: (1.1) мікориза ż (mìkoriza)
• węgierski: (1.1) gyökérkapcsoltságnak
• włoski: (1.1) micorriza ż

źródła: