migdałowiec
migdałowiec (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) dendr. krzew lub nieduży drzewo z rodziny różowatych o owocach z jadalnym nasieniem w środku
- (1.2) geol. ciemna magmowa skała wylewna[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik migdałowiec migdałowce dopełniacz migdałowca migdałowców celownik migdałowcowi migdałowcom biernik migdałowiec / pot. migdałowca migdałowce narzędnik migdałowcem migdałowcami miejscownik migdałowcu migdałowcach wołacz migdałowcu migdałowce
- przykłady:
- (1.1) Gdy wiadomość o przyjściu na świat chłopczyka dotarła do Saint-Rémy, zaczęły właśnie kwitnąć drzewa migdałowe. Vincent namalował z myślą o bratanku Kwitnące gałęzie migdałowca[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. migdał m, migdałecznik m
- przym. migdałowy, migdałkowy, migdałowcowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) amandel
- angielski: (1.1) almond, almond tree
- arabski: (1.1) شجرة لوز ż (šáǧara lawz)
- baskijski: (1.1) arbendolondo
- bośniacki: (1.1) badem m
- bułgarski: (1.1) бадем m, миндал, клепуш
- duński: (1.1) mandeltræ n, mandel w
- esperanto: (1.1) migdalujo
- francuski: (1.1) amandier m
- gruziński: (1.1) ნუში (nushi)
- gudźarati: (1.1) બદામ (badāma)
- hindi: (1.1) बादाम m (bādāma)
- hiszpański: (1.1) almendro m
- ido: (1.1) mandelo
- indonezyjski: (1.1) badam
- japoński: (1.1) アーモンド (āmondo)
- kannada: (1.1) ಬಾದಾಮಿ (bādāmi)
- koreański: (1.1) 아몬드 (amondŭ)
- malajalam: (1.1) ബദാം (badām)
- niemiecki: (1.1) Mandelbaum m
- nowogrecki: (1.1) μυγδαλιά ż
- ormiański: (1.1) նշենի (nsheni)
- tajski: (1.1) อัลมอนด์
- tamilski: (1.1) வாதுமை (vātumai)
- telugu: (1.1) బాదం (bādaṁ)
- wietnamski: (1.1) hạnh đào
- włoski: (1.1) mandorlo m
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ „Zeszyty literackie”, nr 45-48, 1994, s. 42