miecz Damoklesa (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmʲjɛʤ̑ ˌdãmɔkˈlɛsa], AS[mʹi ̯eǯ dãmoklesa], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.udźw. międzywyr.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) symbol niepewności losu[1], nawisłej groźby zatruwającej poczucie beztroski i każdą chwilę szczęścia[2]; zob. też miecz Damoklesa w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) z historii antycznej – od imienia Damoklesa[3][4]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 168.
  2. Władysław Kopaliński, Słownik eponimów, czyli wyrażeń odimiennych, Warszawa 2004, s. 61.
  3. Magdalena Puda-Blokesz, Wokół problemów genezy polskich mitologizmów frazeologicznych, w: Perspektywy współczesnej frazeologii polskiej. Geneza dawnych i nowych frazeologizmów polskich pod red. Gabrieli Dziamskiej-Lenart i Jarosława Liberka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2016, s. 70.
  4. Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1993, s. 192.