mięsopustnik

mięsopustnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈpustʲɲik], AS: [mʹi ̯ẽũ̯sopustʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba biorąca udział w mięsopuście

(1.2) przest. przen. biesiadnik

(1.3) przest. przen. hulaka, rozpustnik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) reg. zob. luty

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mięsopustnik	mięsopustnicy
dopełniacz	mięsopustnika	mięsopustników
celownik	mięsopustnikowi	mięsopustnikom
biernik	mięsopustnika	mięsopustników
narzędnik	mięsopustnikiem	mięsopustnikami
miejscownik	mięsopustniku	mięsopustnikach
wołacz	mięsopustniku	mięsopustnicy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mięsopustnik	mięsopustniki
dopełniacz	mięsopustnika	mięsopustników
celownik	mięsopustnikowi	mięsopustnikom
biernik	mięsopustnik	mięsopustniki
narzędnik	mięsopustnikiem	mięsopustnikami
miejscownik	mięsopustniku	mięsopustnikach
wołacz	mięsopustniku	mięsopustniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) karnawałowicz

(1.3) hulaka, rozpustnik, birbant

(2.1) luty, daw. jacień, daw. sieczeń, daw. strąpacz, reg. miesopustnik, reg. niesopustnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mięsopust, mięsopustowanie

czas. mięsopustować

przym. mięsopustny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karnawałowicz

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: luty

źródła: