mięso armatnie
- wymowa:
- , IPA: [ˈmʲjɛ̃w̃sɔ arˈmatʲɲɛ], AS: [mʹi ̯ẽũ̯so armatʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mięso armatnie mięsa armatnie dopełniacz mięsa armatniego mięs armatnich celownik mięsu armatniemu mięsom armatnim biernik mięso armatnie mięsa armatnie narzędnik mięsem armatnim mięsami armatnimi miejscownik mięsie armatnim mięsach armatnich wołacz mięso armatnie mięsa armatnie
- przykłady:
- (1.1) W konsekwencji politycznej katastrofy Grudnia 1981 staliśmy się co prawda doskonałym mięsem armatnim zimnej wojny, prawie tak samo pożywnym jak Afgańczycy, ale nie byliśmy jej podmiotem. Całe szczęście, że zimna wojna skończyła się zwycięstwem Zachodu, a w konsekwencji naszym zwycięstwem, bo po roku 1989 znaleźliśmy się po lepszej, wewnętrznej stronie Jałty[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ofiara
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Termin mięso armatnie pochodzi prawdopodobnie z angielskiego food for powder, z dramatu W. Shakespeare'a (1564-1616) Henryk IV. (1. część, 4 i 2)[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cannon fodder
- białoruski: (1.1) гарматнае мяса n
- bułgarski: (1.1) пушечно месо n
- duński: (1.1) kanonføde w
- fiński: (1.1) tykinruoka
- francuski: (1.1) chair à canon ż
- hiszpański: (1.1) carne de cañón ż
- japoński: (1.1) 砲弾の餌食 (hōdan-no ejiki)
- kataloński: (1.1) carn de canó
- niemiecki: (1.1) Kanonenfutter n
- norweski (bokmål): (1.1) kanonføde m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) kanonføde ż
- nowogrecki: (1.1) τροφή για τα κανόνια ż
- portugalski: (1.1) carne de canhão, bucha de canhão
- rosyjski: (1.1) пушечное мясо n
- szwedzki: (1.1) kanonföda w
- ukraiński: (1.1) гарматне м'ясо n
- włoski: (1.1) carne da cannone ż, carne da macello ż
- źródła: