metalowiec

metalowiec (język polski)

metalowiec (1.2)

metalowiec (1.3)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pracująca w przemyśle metalowym

(1.2) środ. muz. muzyk wykonujący muzykę rockową w jej odmianach nazywanych metalem (np. heavy metal, death metal, black metal, doom metal itd.)

(1.3) środ. członek subkultury skupiającej się wokół środowiska związanego z heavy metalem i jego odmianami; zob. też metalowcy w Wikipedii

(1.4) środ. muz. młodz. pot. wielbiciel muzyki nazywanej metalem

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	metalowiec	metalowcy
dopełniacz	metalowca	metalowców
celownik	metalowcowi	metalowcom
biernik	metalowca	metalowcy
narzędnik	metalowcem	metalowcami
miejscownik	metalowcu	metalowcach
wołacz	metalowcu	metalowcy
depr. M. i W. lm: (te) metalowce

przykłady:

(1.1) Świerczewski uczęszczał do szkoły powszechnej, w której skończył dwie klasy. Wraz z ojcem podjął naukę tokarstwa metali, a po jego śmierci w 1912 pracował w warszawskich zakładach Gerlacha jako pomocnik tokarza i tokarz metalowiec.

(1.2) Liczyła na to, że po koncercie pozna któregoś z metalowców.

(1.3) Klasyczny styl metalowców, spotykany powszechnie od lat 80. XX wieku, to długie włosy, dżinsowe spodnie, glany, katany (często z naszywkami ulubionych zespołów), skórzane kurtki, „ramoneski”, na które często nakłada się dżinsowe kamizelki.

(1.4) Pamiętam nieformalną „wojnę” między depeszowcami a metalowcami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) metal, heavymetalowiec

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) robotnik

(1.2) muzyk rockowy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. metalizowanie n, metal

przym. metalowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. metal + -owiec lub pol. metalowy + -ec

uwagi:

(1.1) Wyraz powstał pod koniec XIX w.

tłumaczenia:

• węgierski: (1.1) fémmunkás, vasmunkás; (1.2) heavy metal zenész

źródła: