mercatura (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) handel, kupiectwo
odmiana:
(1) mercatur|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mercatus m, mercator m
czas. mercor
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. mercatus + -ura
uwagi:
źródła:

mercatura (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/mer.ka.'tu.ra/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzad. handel, handlowanie
odmiana:
(1.1) lp mercatura; lm mercature
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) commercio
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mercante m, mercanteggiamento m, mercantessa ż, mercantile m, mercantilismo m, mercantilista m ż, mercanzia ż, mercatale m, mercatante m, mercatantessa ż, mercatanzia ż, mercatino m, mercatistica ż, mercatizzazione ż, mercato m, merce ż, merceria ż, merciaio m, merciaiolo m, mercimonio m
czas. mercanteggiare, mercare, mercatare
przym. mercanteggiabile, mercantesco, mercantile, mercantilista, mercantilistico, mercatale
przysł. mercantilmente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. mercatura < łac. mercari
uwagi:
źródła: