mercante

mercante (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [meɾ.ˈkan̦.te]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) handlowy, kupiecki

(1.2) handlujący

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) handlarz

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) handlarka

odmiana:

(1) lp mercante m/ż; lm mercantes m/ż

(2) (3) lm mercantes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) buque mercante, navío mercante → statek handlowy

synonimy:

(1.1) mercantil

(2.1) mercader

(3.1) mercadera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mercar

przym. mercantil

rzecz. mercancía ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ims. czynny od mercar

uwagi:

źródła:

mercante (język włoski)

wymowa:

IPA: /mer.'kan.te/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kupiec, handlarz, handlowiec

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: mercare

odmiana:

(1.1) lp mercante; lm mercanti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) commerciante, negoziante, venditore

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mercanteggiamento m, mercantessa ż, mercantile m, mercantilismo m, mercantilista m ż, mercanzia ż, mercatale m, mercatante m, mercatantessa ż, mercatanzia ż, mercatino m, mercatistica ż, mercatizzazione ż, mercato m, mercatura ż, merce ż, merceria ż, merciaio m, merciaiolo m, mercimonio m

czas. mercanteggiare, mercare, mercatare

przym. mercanteggiabile, mercantesco, mercantile, mercantilista, mercantilistico, mercatale

przysł. mercantilmente

związki frazeologiczne:

fare orecchie da mercante → udawać głuchego

etymologia:

(1.1) wł. merca(ta)nte

uwagi:

źródła: