mentă

Podobna pisownia: menta • menta-

mentă (język rumuński) edytuj

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. kulin. mięta^[1]^[2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: scs. мѧта (męta)^[2] → mięta^[3] < łac. mentha^[2]

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „mentă” w: Dexonline – Dicționare ale limbii române.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 169.
↑ Hasło „мѧта” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 341.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=mentă&oldid=7794550”