melancholijny (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) wyrażający melancholię lub skłonny do niej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pewnego melancholijnego popołudnia w sierpniu 2005 roku wąchałem stare książki w bibliotece Benoîta Mandelbrota[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) melancholiczny, nostalgiczny
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nastrojowy, smutny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. melancholia ż, melancholik mos, melancholiczka ż, melancholijność ż
przym. melancholiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. melancholia + -ijny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nassim Nicholas Taleb, Czarny Łabędź: jak nieprzewidywalne zjawiska rządzą naszym życiem, Zysk i S-ka, 2020, ISBN 978-83-8202-862-1, s. 407.