melancholijność

melancholijność (język polski)Edytuj

wymowa:: IPA: [ˌmɛlãnxɔˈlʲijnɔɕʨ̑], AS: [melãnχolʹii ̯ność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) skłonność do melancholii, depresji psychicznej, smutku

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	melancholijność
dopełniacz	melancholijności
celownik	melancholijności
biernik	melancholijność
narzędnik	melancholijnością
miejscownik	melancholijności
wołacz	melancholijności

przykłady:: (1.1) Jego melancholijność sprawiała, że nie umiał cieszyć się życiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. melancholiczność ż, melancholia ż, melancholik m, melancholiczka ż, melancholizowanie n; czas. melancholizować; przym. melancholiczny, melancholijny; przysł. melancholicznie, melancholijnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=melancholijność&oldid=6726986”