Wikisłownik

megin

megin (język staronordyjski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) moc, zdolność[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) máttr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑   Hasło „megin” w: Greek, Latin, Arabic, Old Norse Word Study Tool.
  2. ↑ yorku.ca
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=megin&oldid=6726600”