mechatronika (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌmɛxaˈtrɔ̃ɲika], AS[meχatrõńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na 3 syl.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dział techniki, który łączy w sobie elementy mechaniki, budowy maszyn, elektroniki, automatyki, robotyki oraz informatyki; zob. też mechatronika w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mechatronik mos
przym. mechatroniczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

mechatronika (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mechatronika
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

mechatronika (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mechatronika[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mechatronik m, mechatronička ż
przym. mechatronický
przysł. mechatronicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: