masztalerz

masztalerz (język polski)

masztalerz (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wykwalifikowany pracownik obsługujący konie w stadninach

(1.2) daw. starszy stajenny mający nadzór nad służbą stajenną, końmi, uprzężą; zob. też masztalerz w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	masztalerz	masztalerze
dopełniacz	masztalerza	masztalerzy / rzad. masztalerzów
celownik	masztalerzowi	masztalerzom
biernik	masztalerza	masztalerzy / rzad. masztalerzów
narzędnik	masztalerzem	masztalerzami
miejscownik	masztalerzu	masztalerzach
wołacz	masztalerzu	masztalerze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) masztelarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. masztalerstwo n, masztarnia ż, masztalnia ż, masztalerka ż

przym. masztalerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

ok. 1500 r.; st.czes. marštaléř < śwn. marstallaere

por. daw. czes. maštaléř, daw. niem. Mastaller

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) шталмайстар m
• hiszpański: (1.1) palafrenero m
• łaciński: (1.1) agaso m
• niemiecki: (1.1) Stallmeister m
• nowogrecki: (1.1) ιπποκόμος m
• rosyjski: (1.1) шталмейстер m
• szwedzki: (1.1) stallknekt w

źródła: