marazm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈmarasm̥], AS[marasm̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. stagnacja, zastój w jakiejś dziedzinie
(1.2) książk. stan zobojętnienia; letarg
(1.3) med. zob. uwiąd
odmiana:
(1.1) blm[1]
przykłady:
(1.1) W budownictwie teraz jest marazm, czekam z niecierpliwością wiosny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zastój
(1.2) apatia
(1.3) zanik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. marasme[1] < n.łac. marasmus[3] < gr. μᾰρᾰσμός (marasmós) → osłabienie[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  3.   Hasło „marazm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4.   Hasło „marazm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.