mantuański (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Mantuą, dotyczący Mantui[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z innych koni ras zachodnich znano w Polsce konie mantuańskie, neapolitańskie i inne rasy pochodzące z Włoch[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Mantua ż, mantuańczyk mos, mantuanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Mantua” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 177.
  2. Zuzanna Sawicka, Koń w życiu szlachty w XVI-XVIII w., 2002.