mansardowy (język polski) edytuj

 
mansardowy (1.1) dach
wymowa:
IPA[ˌmãw̃sarˈdɔvɨ], AS[mãũ̯sardovy], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) archit. związany z mansardą, dotyczący mansardy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Budowla jest przykryta dachem mansardowym, czyli dwuspadowym, którego kąt został zwiększony na połowie długości, zwykle symetrycznie po obydwu stronach[1].
(1.1) Moje okna wychodziły na podwórze, ale mieszkanie znajomka patrzyło na ulicę już bardzo wysoko, bo było mansardowe, i żeby zobaczyć samą ulicę, trzeba było bardzo wychylić się, po prostu karkołomnie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mansarda ż, mansardka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. mansarda + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz K. Żurawski, Lokalna, 11/01/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Zygmunt Haupt, Baskijski diabel : opowiadania i reportaże, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.