manowce (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[mãˈnɔfʦ̑ɛ], AS[mãnofce], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) książk. bezdroża lub prowadzące donikąd rzadko używane i trudne do przebycia drogi
(1.2) książk. przen. sytuacje, które prowadzą do wynaturzeń lub stwarzają inne podobne niebezpieczeństwa
odmiana:
(1.1-2) blp;
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
zejść na manowcezwieść na manowce / sprowadzić na manowce
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: