maniakalność

maniakalność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co maniakalne; cecha tych, którzy są maniakalni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	maniakalność	maniakalności
dopełniacz	maniakalności	maniakalności
celownik	maniakalności	maniakalnościom
biernik	maniakalność	maniakalności
narzędnik	maniakalnością	maniakalnościami
miejscownik	maniakalności	maniakalnościach
wołacz	maniakalności	maniakalności

przykłady:

składnia:

(1.1) maniakalność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mania ż, maniak m, maniaczka ż, maniactwo n, maniaczenie n

czas. maniaczeć

przym. maniakalny, maniacki

przysł. maniakalnie, maniacko, maniacznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. maniakalny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego.

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) маниакалност ż
• rosyjski: (1.1) маниакальность ż
• ukraiński: (1.1) маніакальність ż

źródła: