makiawelizm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌmacaˈvɛlʲism̥], AS[maḱavelʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. doktryna polityczna i strategia postępowania opisana przez Niccolò Machiavellego; zob. też makiawelizm (polityka) w Wikipedii
(1.2) psych. postawa cyniczna, obłudna, pozbawiona skrupułów; wiara w to, że cel uświęca środki; zob. też makiawelizm (psychologia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Tego polityka cechuje makiawelizm w najczystszej postaci.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.2) ciemna triada
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. makiawelista m, makiawelistka ż
przym. makiaweliczny, machiaweliczny, makiawelistyczny, makiawelski
przysł. makiawelicznie, machiwelicznie, makiawelistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) wł. Machiavelli + pol. -ism, od nazwiska Niccolo Machiavelliego, polityka włoskiego, który zawarł te ideały w swoim utworze „Książę”
uwagi:
zob. też makiawelizm w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.