maintenir (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA[mɛ̃.tniʁ] ?/i
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) utrzymać, utrzymywać, podtrzymać, podtrzymywać[1]
(1.2) potwierdzić, potwierdzać, zaświadczyć, zaświadczać[1]
(1.3) przytrzymać, przytrzymywać[1]
(1.4) utrzymywać, twierdzić[1]

czasownik zwrotny se maintenir

(2.1) utrzymać się, utrzymywać się, wytrwać, trwać[1]
(2.2) dobrze się trzymać[1]
odmiana:
(1) ims. maintenant • przesz. (avoir) maintenu • ter. je maintiens, tu maintiens, il maintient, nous maintenons, vous maintenez, ils maintiennent • przysz. maintiendr- • subjonctif je maintienne, tu maintiennes, il maintienne, nous maintenions, vous mainteniez, ils maintiennent; zobacz pełną odmianę
(2) ims. se maintenant • przesz. (s'être) maintenu • ter. je me maintiens, tu te maintiens, il se maintient, nous nous maintenons, vous vous maintenez, ils se maintiennent • przysz. se maintiendr- • subjonctif je me maintienne, tu te maintiennes, il se maintienne, nous nous maintenions, vous vous mainteniez, ils se maintiennent; zobacz pełną odmianę
przykłady:
(2.2) Ta grand-mère se maintient !Twoja babcia nieźle się trzyma!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) entretenir, garder, tenir
(1.2) certifier, soutenir
(1.3) attacher, fixer, retenir, soutenir, tenir
(2.1) durer, rester, subsister
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. maintenue ż, maintien m, mainteneur m, maintenance ż
czas. tenir
związki frazeologiczne:
pot. ça se maintient?
etymologia:
prarom. *manūtenēre < łac. mănū + tĕnēretrzymać w ręku[2]
por. hiszp. mantener, port. manter, wł. mantenere[2]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 2, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 12.
  2. 2,0 2,1   Hasło „maintenir” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.