mahkûm

mahkûm (język turecki)

wymowa:

IPA: /mah.ˈkuːm/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) skazaniec, skazany

przymiotnik

(2.1) skazany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) mahkûm etmek → skazywać

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

osm. محكوم < arab. محكوم

uwagi:

źródła: