magnituda

magnituda (język polski)

pomiary magnitudy (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geol. fiz. liczbowa miara energii trzęsienia ziemi oparta na wielkości momentu sejsmicznego; zob. też magnituda w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magnituda	magnitudy
dopełniacz	magnitudy	magnitud
celownik	magnitudzie	magnitudom
biernik	magnitudę	magnitudy
narzędnik	magnitudą	magnitudami
miejscownik	magnitudzie	magnitudach
wołacz	magnitudo	magnitudy

przykłady:

(1.1) Wiosną 1967 roku sejsmografy zarejestrowały kilka wstrząsów o magnitudzie między 3 a 4, ale władze nie uznały za stosowne ewakuować mieszkańców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miara

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magnat m, magnateria ż, magnificat m, magnitudo n, magnificencja m/ż, magnum n

przym. magnacki, magnitudowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. magnitudo → wielkość < łac. magnus → wielki

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) magnitude
• bułgarski: (1.1) магнитуд m
• chiński standardowy: (1.1) 级 (jí)
• esperanto: (1.1) magnitudo
• estoński: (1.1) magnituud
• fiński: (1.1) magnitudi
• francuski: (1.1) magnitude ż
• hiszpański: (1.1) magnitud ż
• interlingua: (1.1) magnitude
• kazachski: (1.1) магнитуда
• niemiecki: (1.1) Magnitude ż
• portugalski: (1.1) magnitude ż
• rosyjski: (1.1) магнитуда ż
• rumuński: (1.1) magnitudine ż
• szwedzki: (1.1) magnitud w
• węgierski: (1.1) magnitúdó
• włoski: (1.1) magnitudo ż

źródła: