magnetofon

magnetofon (język polski)

magnetofon (1.1) kasetowy

magnetofon (1.1) szpulowy

wymowa:

IPA: [ˌmaɡnɛˈtɔfɔ̃n], AS: [magnetofõn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie do wielokrotnego nagrywania i odtwarzania dźwięku na specjalnej taśmie magnetycznej; zob. też magnetofon w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magnetofon	magnetofony
dopełniacz	magnetofonu	magnetofonów
celownik	magnetofonowi	magnetofonom
biernik	magnetofon	magnetofony
narzędnik	magnetofonem	magnetofonami
miejscownik	magnetofonie	magnetofonach
wołacz	magnetofonie	magnetofony

przykłady:

(1.1) Mam w domu nagrania swoich przedszkolnych piosenek nagranych na magnetofon przez moich rodziców.

składnia:

kolokacje:

(1.1) magnetofon kasetowy / szpulowy / deck / dwukasetowy / stereofoniczny / monofoniczny / studyjny / czerościeżkowy • nagrać na magnetofon • odtworzyć / puścić z magnetofonu • przewinąć / przewijać taśmę w magnetofonie • włączyć / wyłączyć magnetofon

synonimy:

(1.1) pot. magnet, magneciak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magnetofoniarz m

zdrobn. magnetofonik m

przym. magnetofonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μάγνης + φωνή (mágnēs + phōnḗ) → magnetyczny + dźwięk

uwagi:

(1.1) por. pamięć taśmowa • magnetowid

tłumaczenia:

• albański: (1.1) magnetofoni
• angielski: (1.1) tape recorder
• arabski: (1.1) مسجل m
• baskijski: (1.1) magnetofono
• białoruski: (1.1) магнітафон m
• bułgarski: (1.1) магнетофон m
• czeski: (1.1) magnetofon m
• duński: (1.1) båndoptager w
• esperanto: (1.1) magnetofono
• fiński: (1.1) magnetofoni
• francuski: (1.1) magnétophone m
• grenlandzki: (1.1) båndoptageri
• hebrajski: (1.1) רשמקול
• hiszpański: (1.1) grabadora ż
• interlingua: (1.1) magnetophono
• japoński: (1.1) テープレコーダー
• jidysz: (1.1) רעקאָרדירקע ż (rekordirke), מאַגנעטאָפֿאָן m (magnetofon)
• koreański: (1.1) 테이프 리코더
• niemiecki: (1.1) Tonbandgerät n
• nowogrecki: (1.1) μαγνητόφωνο n
• portugalski: (1.1) gravador m
• rosyjski: (1.1) магнитофо́н m
• rumuński: (1.1) magnetofon n, mag
• szwedzki: (1.1) bandspelare w
• turkmeński: (1.1) magnitofon
• ukraiński: (1.1) магнітофон m
• węgierski: (1.1) magnetofon, magnó

źródła:

magnetofon (język czeski)

magnetofon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) techn. magnetofon

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magnetofon	magnetofony
dopełniacz	magnetofonu	magnetofonů
celownik	magnetofonu	magnetofonům
biernik	magnetofon	magnetofony
wołacz	magnetofone	magnetofony
miejscownik	magnetofonu	magnetofonech
narzędnik	magnetofonem	magnetofony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. magnetofonový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

magnetofon (język węgierski)

magnetofon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) techn. magnetofon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) magnetofonszalag

synonimy:

(1.1) magnó

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: