magiel
magiel (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy (reg. żeński[1][2])
- (1.1) maszyna do prasowania przy pomocy walców; zob. też magiel w Wikipedii
- (1.2) pomieszczenie lub zakład, w którym zawodowo magluje się bieliznę
- (1.3) pot. duże nagromadzenie ludzi na małej przestrzeni
- (1.4) pot. szczegółowe przepytywanie, bądź w celach edukacyjnych, bądź sądowych[3]
- odmiana:
- (1.1-4) w rodzaju męskim
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik magiel magle dopełniacz magla magli celownik maglowi maglom biernik magiel magle narzędnik maglem maglami miejscownik maglu maglach wołacz maglu magle - (1.1) reg. w rodzaju żeńskim
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik magiel magle dopełniacz magli magli celownik magli maglom biernik magiel magle narzędnik maglą maglami miejscownik magli maglach wołacz magli magle
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) maglownica, maglarka
- (1.3) ścisk, tłok
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) maszyna
- (1.4) przepytywanie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. maglownica ż, maglarka ż, maglowanie n, wymaglowanie n
- czas. maglować ndk., wymaglować dk.
- przym. maglarski
- związki frazeologiczne:
- jak w maglu • baba z magla
- etymologia:
- uwagi:
- Traktowanie tego rzeczownika jako rzeczownika rodzaju żeńskiego jest regionalizmem krakowskim i poznańskim[2].
- angielski: (1.1) mangle, wringer
- czeski: (1.1) mandl m
- szwedzki: (1.1) mangel w
- węgierski: (1.1) mángorló
- wilamowski: (1.1) mannł ż, mąŋŋuł ż, maonguł ż
- źródła:
- ↑ Hasło „magiel” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 319.
- 1 2 Hasło „magiel” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 505.
- ↑
Hasło „magiel” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
