małomówny

małomówny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmawɔ̃ˈmuvnɨ], AS: [mau̯õmuvny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który mówi mało; nie jest gadatliwy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	małomówny		małomówna	małomówne	małomówni	małomówne
dopełniacz	małomównego		małomównej	małomównego	małomównych
celownik	małomównemu		małomównej	małomównemu	małomównym
biernik	małomównego	małomówny	małomówną	małomówne	małomównych	małomówne
narzędnik	małomównym		małomówną	małomównym	małomównymi
miejscownik	małomównym		małomównej	małomównym	małomównych
wołacz	małomówny		małomówna	małomówne	małomówni	małomówne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) burkliwy, lakoniczny, milczący, milczkowaty, milkliwy, mrukliwy, mrukowaty, nierozmowny

antonimy:

(1.1) gadatliwy, elokwentny, rozgadany, rozmowny, rozszczebiotany, roztrajkotany, szczebiotliwy, terkotliwy, wielomówny

hiperonimy:

(1.1) nietowarzyski, cichy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. małomówność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) taciturn, reticent
• białoruski: (1.1) маўклівы
• duński: (1.1) fåmælt, ordknap
• hiszpański: (1.1) callado, taciturno
• islandzki: (1.1) fáorður, fámáll, þegjandalegur
• niderlandzki: (1.1) zwijgzaam
• niemiecki: (1.1) schweigsam, wortkarg
• norweski (bokmål): (1.1) fåmælt, ordknapp
• norweski (nynorsk): (1.1) fåmælt, ordknapp
• rosyjski: (1.1) сдержанный
• szwedzki: (1.1) fåordig, tystlåten, fåmäld, ordknapp
• włoski: (1.1) reticente, taciturno, silenzioso

źródła: