mściciel
mściciel (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba dokonująca zemsty, mszcząca się
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mściciel mściciele dopełniacz mściciela mścicieli celownik mścicielowi mścicielom biernik mściciela mścicieli narzędnik mścicielem mścicielami miejscownik mścicielu mścicielach wołacz mścicielu mściciele
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mściwość ż, zemsta ż, pomsta ż
- forma żeńska mścicielka ż
- czas. mścić ndk., pomścić dk., pomstować ndk., zemścić się dk.
- przym. mścicielski, mściwy
- przysł. mściwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) avenger
- baskijski: (1.1) mendekatzaile
- białoruski: (1.1) мсцівец m
- czeski: (1.1) mstitel m
- francuski: (1.1) vengeur m
- hiszpański: (1.1) vengador m
- łaciński: (1.1) ultor m
- niderlandzki: (1.1) wreker m
- niemiecki: (1.1) Rächer m
- nowogrecki: (1.1) εκδικητής m
- rosyjski: (1.1) мститель m
- słowacki: (1.1) pomstiteľ m, przest. mstiteľ m
- starogrecki: (1.1) ἐκδικητής m
- szwedzki: (1.1) hämnare w
- ukraiński: (1.1) месник m
- źródła: