młodzić

(Przekierowano z młodzić się)

młodzić (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przest. odmładzać

czasownik zwrotny młodzić się

(2.1) być młodym
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Nowy już miesiąc na niebie się młodził, / Odkąd my zeszli z gór w porzeczne drogi, / A nigdy żóraw tak pilno nie brodził / Przez trzęsawiska, przez mokre rozłogi[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. młodzieniaszek mos, młoda ż, młody mos, młodzi lm nmos, młódź ż
przym. młody
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Konopnicka, Pan Balcer w Brazylji