münden

münden (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈmʏndn̩] IPA: [ˈmʏndətə] IPA: [ɡəˈmʏndət]

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) uchodzić, ujść, wpływać, wpłynąć (np. rzeka)

(1.2) dochodzić, dojść, kończyć się, zakończyć się (np. ulica)

(1.3) doprowadzać, doprowadzić, kończyć się, zakończyć się (np. dyskusja)

odmiana:

(1.1-3) münd|en (mündet), mündete, gemündet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Mündung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: münden • ausmünden • einmünden

źródła: